Korona Bieszczadów: Hyrlata i Stryb

Pierwszy poranek września przyniósł jesienną pogodę: doliny i wzgórza zasnute były mgłą. W tym melancholijnym krajobrazie wzdłuż drogi wolno snuły się krowy, a ludzie prowadzili je na pastwiska.

Na Hyrlatą nie wchodziliśmy tradycyjnym zielonym szlakiem, tylko najkrótszą drogą z Lisznej koło Majdanu (tam, skąd startuje Bieszczadzka Kolejka Leśna). Wypatrzyliśmy po drodze pomarańczowe znaczki górskiej trasy biegowej i nimi się kierowaliśmy w drodze powrotnej. Podejście było dosyć strome, ale miał to być krótki szlak na poranną rozgrzewkę. Na wzniesieniu las się przerzedził i ukazały się niemal połoninowe krajobrazy, co chwilę znikające w pędzących chmurach.

Do drugiego szczytu tego dnia podjechaliśmy samochodem aż do wiaty w Roztokach Górnych i dalej podeszliśmy do Przełęczy nad Roztokami na przejściu granicznym. Szlak graniczny przez las okazał się bardzo przyjemny w szybko narastającym upale. Gdzieniegdzie prześwitywał krajobraz po obu stronach granicy. Wypatrzyliśmy szczyt Jasło i zachwyciliśmy się zielonością słowackich dolin. Ze Strybu nie było bezpośrednio widoków.